De biologie van gastvrijheid

De biologie van gastvrijheid

Waarom is gastvrijheid nou zo voldoening gevend? Het antwoord ligt gek genoeg in de biologie. Door gastvrij te zijn worden geluksstofjes aangemaakt. Dat is de reden waarom je vaak moe maar voldaan thuiskomt. Die positieve energie wordt aangemaakt door hormonen. Het bijzondere van gastvrijheid is de wederkerigheid. Dus wanneer we een glimlach, compliment of positieve reactie van gasten krijgen na een gastvrije actie, wordt de geluksboost nóg sterker. Het verklaart ook waarom gasten die gastvrijheid ervaren niet alleen zeer tevreden zijn en loyaal blijven, maar ook een ambassadeur worden. Bij de gast worden ook geluksstofjes aangemaakt! Ben je nieuwsgierig over welke hormonen we het hebben? Laten we beginnen met de meest bekende.

Endorfine: lach je gezond

Endorfine zorgt ervoor dat je je grenzen verlegt, dat je in dat momentum geen pijn voelt. Sporters kennen dat gevoel goed, ze noemen het gevoel dan ook wel runnershigh. Endorfine wordt ook aangemaakt bij ontspanning en lachen. Uit onderzoek blijkt dat een volwassene zo’n 10 tot 15 keer per dag lacht. Lachten we in 1950 nog 18 minuten per dag, was dat in 2000 nog maar 6 minuten per dag. Vandaar dat lachtherapie dé nieuwe trend is. Heb je even een dipje? Dan is lachen het medicijn. Zelfs als een glimlach niet spontaan begint, wordt toch endorfine aangemaakt en voel je je snel een stuk vrolijker en gelukkiger.

Dopamine: focus op je passie

Dopamine speelt een belangrijke rol bij het ervaren van genot, blijdschap en welzijn. Het komt vrij wanneer we eindelijk die belangrijke klus afronden, een doel behalen of winnen, maar het komt ook vrij bij eten, drinken en seks. Het zorgt ervoor dat we gefocust blijven. In een bedrijfsomgeving wordt hier veel nadruk opgelegd, denk maar eens aan SMART-doelen. Dus heb jij een drive om mensen blij te maken? Dan zit je goed in je vel als je die focus realiseert.

Na zo’n ervaring willen de hersenen graag meer. Verslaving is een risico, want net als bij alcohol, nicotine en gokken, wordt hierbij dopamine vrijgemaakt. Of denk maar eens aan een moderne verslaving als de continue drang om je telefoon te checken of je een nieuw appje, nieuwe Facebook-melding of e-mail hebt ontvangen. Gelukkig is gastvrijheid niet ongezond!

Egoïsme of sociaal?

Net als endorfine is dopamine een egoïstisch hormoon. Het zorgt ervoor dat we ons doel willen bereiken, koste wat het kost.. Daarom zullen we de individualistische hormonen endorfine en dopamine moeten aanvullen met groepshormonen: serotonine en oxytocine, die voldoening, liefde en vertrouwen geven.

Serotonine: VIP-gevoel

Serotonine geeft het gevoel van trots, van status en erkenning. Het versterkt je zelfvertrouwen. Denk maar aan je diploma-uitreiking. Het mooie van serotonine is dat het aanstekelijk werkt. En wanneer je iets bereikt, wil je daar graag anderen bij betrekken. Je geeft bijvoorbeeld in je dankwoord aan dat je het niet alleen had gekund. Of je bedankt ouders voor hun steun. We willen graag onze dankbaarheid tonen aan anderen en zorgen dat ze trots op ons zijn. Het bijzondere is dat daardoor ook bij de aanwezige ouders serotonine wordt aangemaakt. Het is een sterke motivator om een team te laten werken. Als sociale wezens willen we omringd zijn met mensen die voor ons willen zorgen. Bij gastvrijheid willen we onze gasten het VIP-gevoel (Very Important Person) geven. Daardoor voelen niet alleen de gasten zich gelukkig, maar ook wijzelf.

Oxytocine: liefde en vertrouwen

Ken je het fijne gevoel als je in de buurt bent van mensen om wie je geeft? Dat gevoel wordt veroorzaakt door oxytocine. Relaties worden sterker wanneer we er ons belangeloos voor inzetten. En juist die belangeloosheid versterkt het gevoel van vertrouwen, vriendschap en liefde. En je zet je graag meer in, omdat het zo goed voelt. Het zorgt ervoor dat we gelukkiger en langer leven. Oxytocine is ook het hormoon dat vrijkomt wanneer iemand je fysiek vasthoudt. Vandaar dat het goed is om een hand, een of meerdere kussen op de wang of een schouderklopje te geven wanneer dat gepast is.

Het geeft je ook een fijn gevoel als je tijd hebt opgeofferd voor vrijwilligerswerk. Er is niets zo mooi, waardevol en spaarzaam als jouw tijd en aandacht. Onbaatzuchtig iets extra’s doen, echte aandacht, dat is de kern van gastvrijheid.

Oxytocine is het hormoon dat je een handgeschreven bedankbriefje meer waarde doet toekennen dan een bedankmailtje. De inspanning die een daad vereist telt. Het mooie van oxytocine is dat ook anderen hierop reageren. Het zien van een goede daad maakt dat ook in jouw lijf oxytocine wordt aangemaakt.

De vijand: cortisol

Cortisol is de biologische vijand van gastvrijheid en de oorzaak van dat mensen soms heel gastvrij overkomen en in andere gevallen juist niet. Cortisol wordt aangemaakt bij stress. Bijvoorbeeld bij werkdruk, gedoe in de organisatie of een negatieve sfeer in het team. Cortisol zorgt ervoor dat je aan jezelf denkt. Het gaat immers over zelfbehoud. En dat zorgt er vervolgens voor dat je minder vertrouwen in anderen hebt en steeds minder samenwerkt. Cortisol schakelt je immuunsysteem uit en is een oorzaak van veel ziekten. Cortisol voorkomt ook de aanmaak van endorfine, dopamine, serotonine en oxytocine. Daarom is het zo belangrijk om te kijken naar de oorzaken van ongastvrij gedrag, in plaats van ongastvrij gedrag af te leren. Wat belemmert jou om gastvrij te zijn en hoe kun je die belemmering verminderen of verwijderen?

En chocolade dan?

Het klopt, chocolade maakt dopamine, serotonine en endorfine aan, maar helaas een dusdanig kleine hoeveelheid dat een gemiddeld mens vele tientallen kilo’s pure chocolade zou moeten eten om ook maar het geringste effect te ervaren. Dus laten we vooral stress vermijden, veel lachen, behulpzaam zijn en mensen het VIP-gevoel geven, zodat we meer geluk, waardering, voldoening en passie in ons werk en leven ervaren.

Veel plezier en geluk!

Meer inspiratie opdoen of nieuwsgierig welke invloed deze hormonen hebben op leiderschap? Lees dan het boek van Simon Sinek: Een voor allen en allen voor een. Of bekijk zijn presentatie.